ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สายเลือด, เส้นเลือด, หลอดเลือด, เส้น
เลือดเสีย
หมายถึงน. เลือดระดูไม่ปรกติ มีสีแดงคล้ำ กลิ่นเหม็น.
เลือดรักทระนง อ่านว่าอย่างไร
คำสนธิ คืออะไร
คำราชาศัพท์คืออะไร มีที่มาจากไหน ใช้อย่างไร
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง หมายถึงอะไร
เสียเลือดเนื้อ,เสียเลือดเสียเนื้อ
หมายถึงก. บาดเจ็บล้มตาย เช่น ในการสู้รบกัน ย่อมเสียเลือดเสียเนื้อเป็นธรรมดา.
เลือด
หมายถึงน. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ; ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู; โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปิน เลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์; ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์.
เลือดชั่ว
หมายถึงน. ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากพ่อแม่ที่ชั่ว, ความเลวร้ายที่มีอยู่ในตัว เช่น ตีหัวให้แตกเอาเลือดชั่วออกเสียบ้าง.
เลือดล้างด้วยเลือด
หมายถึงก. แก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงในทำนองเดียวกัน.
เสียแต่,เสียที่
หมายถึงสัน. เสียตรงที่, บกพร่องตรงที่, มีตำหนิตรงที่, เช่น หน้าตาก็สวยดี เสียแต่พูดไม่เพราะ.
เสียได้
หมายถึงคำประกอบท้ายกริยา แสดงความผิดหวังเป็นต้น เช่น ตั้งใจมาหาเพื่อนทั้งที กลับไม่อยู่เสียได้.
ไม่ได้ไม่เสีย
หมายถึงว. เสมอตัว, เท่าทุน.
เลือดโชก,เลือดท่วมตัว,เลือดสาด,เลือดอาบ
หมายถึงน. เลือดออกมาก.
ตกหมก
หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.
เลือดดำ
หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจน มีสีแดงคล้ำ.
เลือดพล่าน
หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.
