คำในภาษาไทย หมวด ซ
รวมคำในภาษาไทย หมวด ซ
คำในภาษาไทย หมวด ซ ตามที่เคยรู้จัก คำในภาษาไทย มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- ซ
หมายถึง พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ. - ซก,ซ่ก
หมายถึง ก. เปียกชุ่มจนถึงหยด เช่น เหงื่อซก. - ซงดำ
หมายถึง น. โซ่ง, ซ่ง หรือ ไทยดำ ก็เรียก. (ดู โซ่ง). - ซง้า
หมายถึง [ซะ-] น. ปีมะเมีย. (ไทยเหนือ). - ซด
หมายถึง ก. อาการที่กินนํ้าร้อน นํ้าชา หรือนํ้าแกงทีละน้อย ๆ มักมีเสียงดังซู้ด. - ซน
หมายถึง ก. เอาฟืนที่ไหม้ไฟบ้างแล้วซุกเข้าไปในกองไฟเรียกว่า ซนไฟ. - ซน
หมายถึง ก. อาการที่อยู่ไม่สุขจับโน่นฉวยนี่หรือเล่นไม่เป็นเรื่องเป็นราวทำให้เดือดร้อนเสียหาย. - ซบ
หมายถึง ก. เอาหน้าฟุบแนบลงไป. - ซบเซา
หมายถึง ว. หงอยก๋อย, เงียบเหงา, ไม่เบิกบาน; ไม่คึกคักเช่นเดิม เช่น ตลาดการค้าเดี๋ยวนี้ซบเซาไป. - ซม
หมายถึง ว. อาการอย่างเป็นไข้ในระยะรุนแรงถึงกับนอนจนไม่อยากลืมตา เรียกว่า นอนซม. - ซมซาน
หมายถึง ก. กระเสือกกระสนไปอย่างสิ้นท่าหรือสิ้นคิด, ซาน หรือ ซานซม ก็ว่า. ว. งมงาย, ไม่รู้อะไร, เช่น โง่ซมซาน, ซานซม ก็ว่า. - ซรอกซรัง
หมายถึง [ซฺรอกซฺรัง] (แบบ) ก. ซุกซ่อน, ซ่อนเร้น, เช่น อย่าทันเห็นแม่ออก ชีสู่ซรอกซรังไป. (ม. คำหลวง กุมาร), ซอกซัง ก็ว่า. - ซวด
หมายถึง (โบ) ก. เกินขนาด, นูนขึ้นสูงขึ้น, เช่น อันว่าสวภาพท้องบมิซวดเสมออก. (ม. คำหลวง ทศพร). - ซวดทรง
หมายถึง (โบ) น. ทรวดทรง, รูปร่าง, สัณฐาน. - ซวดเซ
หมายถึง ก. เอนไป, เอียงไป, จวนล้ม, เสียหลัก, (มักใช้แก่ฐานะความเป็นอยู่) เช่น ฐานะซวดเซ. - ซวน
หมายถึง ก. ถลาไปข้างหน้า เช่น เดินซวน, เอนไปจากแนว เช่น เสาซวน. - ซวนเซ
หมายถึง ก. เซถลาไปมา. - ซวย
หมายถึง (ปาก) ว. เคราะห์ร้าย, อับโชค. (จ.). - ซอ
หมายถึง น. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ. - ซอ
หมายถึง น. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น ซออู้ ซอด้วง, ลักษณนามว่า คัน. ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง. (ลอ). - ซอก
หมายถึง น. ช่องทางที่แคบ ๆ เช่น ซอกเขา ซอกหู ซอกคอ. ก. ซุก, ซุกแทรกเข้าไป, ซ่อน. - ซอกซอน
หมายถึง ก. ด้นดั้นไป, ชอนไชไป เช่น หนอนซอกซอนไป รากไม้ซอกซอนไป. - ซอกซัง
หมายถึง ก. ซุกซ่อน, ซ่อนเร้น. - ซอกแซก
หมายถึง ก. ดั้นด้นไปทุกซอกทุกมุมทั้ง ๆ ที่ไม่น่าจะไป เช่น ซอกแซกไป, เสาะค้นขึ้นมาถามแม้ในเรื่องที่ไม่น่าถาม เช่น ซอกแซกถาม. ว. ทุกแง่ทุกมุม เช่น ถามซอกแซก, เสาะหาสรรหามากิน เช่น กินซอกแซก, เป็นซอกเป็นตรอกมาก เช่น ทางซอกแซก. - ซอง
หมายถึง น. ซอกหรือช่องแคบ เช่น ซองหัวเรือท้ายเรือ เรียกว่า ซองเรือ; ซอกหรือช่องแคบที่ทำขึ้นสำหรับเอาช้างม้าวัวควายเข้าไปไว้ในที่บังคับ; เครื่องใช้ที่มีลักษณะแคบสำหรับสอดใส่สิ่งของ เช่น ซองธูป ซองพลู ซองจดหมาย ซองบุหรี่, ลักษณนามเรียกว่า ซอง เช่น ธูปซองหนึ่ง บุหรี่ ๒ ซอง; หน่วยของปริมาณของแท่งน้ำแข็งก้อนใหญ่ แบ่งออกได้เป็น ๔ กั๊ก; เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายกระบอกแต่มีปากบานกว้าง มีงาแซงใส่ ก้นมีฝาทำด้วยไม้ไผ่เจาะรูปิด; เรียกไหชนิดหนึ่ง รูปร่างสูง ๆ ปากเล็กแคบ สำหรับใส่หัวผักกาดเค็มเป็นต้น. - ซองขาว
หมายถึง น. จดหมายให้ออกจากงานโดยไม่มีความผิด; ซองบรรจุเงินสินบนหรือค่าสินจ้างเพื่อให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักจะเป็นไปในทางมิชอบ. - ซองพลู
หมายถึง ดู จอบ ๓. - ซองมือ
หมายถึง น. ฝ่ามือที่รวมนิ้วมือให้ห่อเข้า, อุ้งมือ. - ซองหาง
หมายถึง น. ซอกโคนหาง, เครื่องคล้องโคนหางช้างม้า. - ซองแมว
หมายถึง ดู ซ้องแมว. - ซอน
หมายถึง ก. ชอนไป, เสียด, ซุก. - ซอม
หมายถึง น. เรียง (?) เช่น พลูเก้าซอม. (สุบิน). - ซอมซ่อ
หมายถึง [ซอมมะ-] ว. ไม่โอ่โถง เช่น บ้านซอมซ่อ, ขะมุกขะมอม เช่น แต่งตัวซอมซ่อ. - ซอย
หมายถึง ก. ทำถี่ ๆ เช่น ซอยเท้า, สับถี่ ๆ เช่น ซอยมะม่วง, หั่นถี่ ๆ เช่น ซอยหอม; ผ่าหรือตัดให้เป็นส่วนเล็ก ๆ เช่น ซอยไม้ระแนง. ว. เรียกทางย่อยหรือทางแยกจากทางใหญ่ เช่น ถนนซอย คลองซอย. น. ถนนหรือทางย่อยที่แยกจากทางใหญ่ เช่น ซอยลาดพร้าว ๑; ลักษณนามเรียกถนนหรือทางที่แยกจากถนนใหญ่ เช่น ถนนสายนี้มีหลายซอย. - ซอยผม
หมายถึง ก. ตัดแต่งผมให้มีรูปทรงต่าง ๆ. - ซอยไพ่
หมายถึง ก. นำไพ่ทั้งสำรับมาซอยถี่ ๆ เพื่อให้ไพ่สับที่กัน. - ซอส
หมายถึง น. เครื่องปรุงรส มีลักษณะเหลวหรือค่อนข้างข้น ใช้จิ้มหรือปรุงอาหารเพื่อให้มีรสชาติดีขึ้น. (อ. sauce). - ซอแซ
หมายถึง (โบ; กลอน) ว. เสียงจอแจ, ซ้อแซ้. - ซะซร้าว
หมายถึง [-ซ้าว] (กลอน) ว. เสียงร้องเซ็งแซ่. - ซะซอเซีย
หมายถึง (กลอน) ว. เสียงนกร้องจอแจ. - ซะซิกซะแซ
หมายถึง (กลอน) ว. เสียงร้องไห้มีสะอื้น. - ซะซิบ
หมายถึง (กลอน) ว. เสียงเช่นเสียงนกเล็ก ๆ ร้อง. - ซะซ่อง
หมายถึง (กลอน) ว. ซ่อง, เงื่อง. - ซะเซาะ
หมายถึง (กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป. - ซะเซียบ
หมายถึง (กลอน) ว. เงียบเชียบ. - ซัก
หมายถึง (กฎ) ก. ทำให้สะอาดด้วยนํ้า; ไล่เลียงให้กระจ่างแจ้ง. - ซักค้าน
หมายถึง (กฎ) ดู ถามค้าน. - ซักซ้อม
หมายถึง ก. สอบให้แม่นยำ, สอบให้คล่อง, แนะกันไว้ล่วงหน้า, ซ้อมซัก ก็ว่า. - ซักฟอก
หมายถึง ก. ชำระให้หมดมลทิน; ซักถามให้ได้ความจะแจ้ง. - ซักส้าว
หมายถึง น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งของเด็กโดยจับแขนดึงกันไปมา. - ซักแห้ง
หมายถึง ก. ทำความสะอาดเสื้อผ้าหรือสิ่งทอต่าง ๆ ด้วยวิธีพิเศษ เช่น ใช้สารเคมีโรยบนรอยเปื้อนแล้วปัดออก หรือแช่ลงในสารละลายเคมี. - ซักไซ้
หมายถึง ก. ไต่ถามไล่เลียงให้ถี่ถ้วน. - ซัง
หมายถึง น. ตอข้าวที่เกี่ยวรวงแล้ว; สิ่งที่เป็นเส้น ๆ หุ้มยวงขนุน; ฝักข้าวโพดที่เอาเมล็ดออกหมดแล้ว; ตาที่อยู่ตามมุมของกระดานดวด. - ซังกะตาย,ซังตาย
หมายถึง ว. ไม่เต็มใจ, ฝืนใจ, อย่างเสียไม่ได้, (มักใช้แก่กริยาทำ). - ซัด
หมายถึง ก. สาดโดยแรง เช่น ซัดทราย ซัดปูน, เหวี่ยงไปโดยแรง เช่น ซัดหอก, ทอด เช่น ซัดลูกบาศก์ ซัดเชือกบาศ, อาการที่คลื่นเหวี่ยงตัวไปมาโดยแรง เช่น คลื่นซัดฝั่ง, ป้ายความผิดไปถึงคนอื่น เช่น นายดำซัดนายขาว, รำทิ้งแขนออกไปข้างหน้า เช่น ซัดแขน; เบน เช่น พระอาทิตย์ซัดใต้ซัดเหนือ; คำค่อนว่าหมายความว่า ห่ม เช่นว่า ซัดแพรสี. - ซัด
หมายถึง น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Trigonella foenumgraecum L. ในวงศ์ Leguminosae เมล็ดใช้ทำยาได้ และใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม เรียกว่า ลูกซัด. - ซัดข้าวสาร
หมายถึง ก. สาดข้าวสารในการขับไล่ผีเป็นต้น. - ซัดทอด
หมายถึง ก. อ้างถึง, บ่งถึง; (กฎ) ให้การปรักปรำพาดพิงถึงบุคคลอื่น. - ซัดน้ำ
หมายถึง (โบ) ก. สาดนํ้าในพิธีแต่งงานบ่าวสาว. - ซัดยา
หมายถึง ก. ใส่ยาลงในเบ้าที่หลอมโลหะในการเล่นแร่แปรธาตุ. - ซัดเซ
หมายถึง ก. เที่ยวไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่. - ซับ
หมายถึง ก. เอาของเช่นผ้าหรือกระดาษทาบลงที่นํ้าหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นเพื่อให้แห้ง; (ถิ่น-อีสาน) ซึมซาบ, กำซาบ. น. รองในในการฝังเพชรหรือพลอยในกระเปาะแหวน; เรียกกระดาษที่ใช้ซับหมึกให้แห้งว่า กระดาษซับ; เรียกที่ที่มีน้ำซึมซาบอยู่ภายใต้ว่า ที่น้ำซับ. - ซับขนุน
หมายถึง ดู ใบขนุน (๑). - ซับซาบ
หมายถึง (ปาก) ก. ซึมซาบ. - ซับซี่
หมายถึง (โบ) ก. ซุบซิบพูดจากัน, กระซิบกัน. - ซับซ้อน
หมายถึง ก. ปะปนทับถมรวมกันอยู่หลายอย่างหลายเรื่อง, ยุ่งยากสับสนสะสางยาก, เช่น คดีซับซ้อน. - ซับพระพักตร์
หมายถึง (ราชา) น. ผ้าเช็ดหน้า. - ซับใน
หมายถึง น. ผ้าที่เย็บทาบอยู่ชั้นในของเครื่องแต่งกาย. - ซัลฟา
หมายถึง น. ชื่อยาประเภทหนึ่ง เป็นสารอินทรียสังเคราะห์ ประเภทอนุพันธ์ของกรดซัลฟานิลิก เช่น ซัลฟาไดอะซีน ซัลฟากัวนิดีน มีสมบัติหยุดยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย. (อ. sulpha). - ซั้ง
หมายถึง น. ที่ล่อปลาให้เข้าไปอยู่ ใช้ไม้ปักตามชายฝั่งลำแม่นํ้า เป็นรูปกลมบ้างรีบ้าง ภายในสุมด้วยกิ่งไม้เพื่อล่อปลาให้เข้าอาศัย เมื่อเวลาจะจับก็เอาเฝือกหรืออวนล้อมแล้วเอาไม้ที่สุมนั้นออก, กรํ่า หรือ กลํ่า ก็ว่า. - ซั้น
หมายถึง ว. นั้น; รีบ, เร็ว, ถี่, ติด ๆ กัน. - ซั้ว
หมายถึง ว. เสียงที่ไล่นกหรือไก่เป็นต้น. - ซั้ว
หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง มักต้มผักหลายชนิดให้สุกก่อนแล้วจึงนำมาหั่นหรือฉีกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ใส่ลงในหม้อต้มใหม่พร้อมกับเครื่องปรุงประสมปลาร้า เช่น ซั้วไก่ ซั้วกบ. - ซา
หมายถึง น. ชื่อเรือโบราณชนิดหนึ่ง. - ซา
หมายถึง ก. ลดน้อยถอยลงกว่าที่เป็นอยู่, บรรเทาเบาลงกว่าที่เป็นอยู่, เช่น ฝนซา ไฟซา. - ซาก
หมายถึง น. ร่างของคนหรือสัตว์ที่ตายจนโทรมเหลือแต่เค้า, สิ่งก่อสร้างที่ปรักหักพังแล้วเหลือแต่เค้า. - ซาก
หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Erythrophleum succirubrum Gagnep. และชนิด E. teysmannii Craib ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ เนื้อแข็งและหนัก ใช้เผาถ่านได้ดี ทุกส่วนมีพิษ กินตาย ชนิดแรกใบเกลี้ยง ชนิดหลังใบมีขน, อีสานเรียก ซาด หรือ พันซาด. - ซากดึกดำบรรพ์
หมายถึง น. ซากของพืชหรือสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่ฝังอยู่เป็นเวลานานมาก จนกระทั่งกลายเป็นหิน. (อ. fossil). - ซากศพ
หมายถึง น. ร่างของคนที่ตายแล้ว. - ซาง
หมายถึง น. ชื่อไผ่หลายชนิดในสกุล Dendrocalamus วงศ์ Gramineae ชนิดปล้องเล็กบางยาวใช้เป็นลำกล้องเป่าลูกดอก หรือลูกดินเหนียวปั้นกลมเป็นต้น เรียกว่า ไม้ซาง. - ซาง
หมายถึง น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเป็นแก่เด็กเล็ก มีลักษณะเกิดเป็นเม็ดขึ้นในปากในคอ ลิ้นเป็นฝ้า มีอาการ เช่น ไม่กินนม ไม่กินข้าว ปวดหัวตัวร้อน มีชื่อต่าง ๆ เช่น ซางเพลิง ซางนํ้า ซางขโมย ซางโจร ซางโค. - ซาง,ซาง,ซ่าง,ซ่าง
หมายถึง (ถิ่น) น. บ่อนํ้า. - ซาด
หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒). - ซาน
หมายถึง ก. กระเสือกกระสนไปอย่างสิ้นท่าหรือสิ้นคิด, ซมซาน หรือ ซานซม ก็ว่า. - ซานซม
หมายถึง ก. กระเสือกกระสนไปอย่างสิ้นท่าหรือสิ้นคิด, ซาน หรือ ซมซาน ก็ว่า. ว. งมงาย, ไม่รู้อะไร, เช่น โง่ซานซม, ซมซาน ก็ว่า. - ซาบซึ้ง
หมายถึง ว. อาการที่รู้สึกจับใจอย่างลึกซึ้ง, อาการที่รู้สึกปีติปลาบปลื้ม. - ซาบซ่าน
หมายถึง ก. แล่นไปทั่วร่างกาย เช่น ปีติซาบซ่าน. - ซาลาเปา
หมายถึง น. ชื่อขนมชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งสาลีปั้นเป็นลูกกลม ข้างในใส่ไส้ มีทั้งไส้หวานและไส้เค็ม. (จ.). - ซาว
หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) ว. ยี่สิบ. - ซาว
หมายถึง ก. เอาข้าวสารล้างนํ้าด้วยวิธีใช้มือคนให้ทั่วเพื่อให้สะอาดก่อนหุงต้ม เรียกว่า ซาวข้าว, โดยปริยายหมายถึงล้างสิ่งอื่นด้วยวิธีเช่นนั้น. - ซาวน้ำ
หมายถึง น. เครื่องกินกับขนมจีนปนกันหลายสิ่ง มีกุ้งแห้งป่น กระเทียมซอย สับปะรด หรือส้มต่าง ๆ เป็นต้น มักกินกับแจงลอน เรียกว่า ขนมจีนซาวนํ้า. - ซาวเสียง
หมายถึง ก. ลองพูดหรือทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อฟังความคิดเห็นจากผู้อื่นหรือคนจำนวนมาก, หยั่งเสียง ก็ว่า. - ซาหริ่ม
หมายถึง น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งถั่วเขียว ลักษณะคล้ายลอดช่อง แต่ตัวเล็กและยาวกว่า กินกับนํ้ากะทิผสมนํ้าเชื่อม. - ซาแมเรียม
หมายถึง น. ธาตุลำดับที่ ๖๒ สัญลักษณ์ Sm เป็นโลหะหายาก ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ ๑๐๗๒ °ซ. (อ. samarium). - ซำ
หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) น. ที่น้ำซับ, ซับ. - ซิ,ซี
หมายถึง คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ หรือ ไปซี มาซี, สิ ก็ว่า. - ซิก
หมายถึง ดู จามจุรี ๒. - ซิก,ซิก,ซิก ๆ
หมายถึง ว. เรียกอาการที่เหงื่อไหลซึมออกมาตามตัวว่า เหงื่อไหลซิก; เรียกอาการที่ร้องไห้ค่อย ๆ ว่า ร้องไห้ซิก ๆ, กระซิก ๆ ก็ว่า. - ซิก,ซิก,ซิกข์
หมายถึง น. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาซิกข์ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาปประเทศอินเดีย, สิกข์ หรือ สิข ก็ว่า. - ซิกซี้
หมายถึง ก. หัวเราะเย้าหยอกกัน, ระริก, กระซิกกระซี้ ก็ว่า.
