ผลการค้นหา

อาหารคั่ว* *อาหารคั่ว *อาหารคั่ว*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 573 รายการ

คั่ว

หมายถึงก. เอาสิ่งของใส่กระเบื้องหรือกระทะตั้งไฟให้ร้อนแล้วคนไปจนสุกหรือเกรียม เช่น คั่วถั่ว คั่วงา, เรียกของที่คั่วแล้ว เช่น ข้าวคั่ว ถั่วคั่ว; เรียกแกงกะทิชนิดหนึ่งคล้ายแกงเผ็ด แต่มีรสออกเปรี้ยว ว่า แกงคั่ว เช่น แกงคั่วผักบุ้ง แกงคั่วมะระ.

คั่ว

หมายถึงก. คอยกิน (ใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือไพ่ผ่องจีนเป็นต้น), โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สองคนนี้คั่วกันมาหลายปี ก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาคั่วตำแหน่งอธิบดีอยู่.

แกงคั่ว

หมายถึงน. แกงกะทิชนิดหนึ่ง คล้ายแกงเผ็ดแต่มีรสออกเปรี้ยว เช่น แกงคั่วผักบุ้ง แกงคั่วมะระ.

อาหาร

หมายถึงน. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).

อั่ว

หมายถึงน. ชื่อแกงคั่วชนิดหนึ่ง.

ข้าวหัวโขน

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วคลุกนํ้าตาลปึก.

ราง

หมายถึงก. คั่วข้าวเม่าให้กรอบ, เรียกข้าวเม่าที่เอามาคั่วให้กรอบว่า ข้าวเม่าราง.

ตัดหัวคั่วแห้ง

หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.

โรงอาหาร

หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของนักเรียน นักศึกษาเป็นต้น.

ภิกขา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).

ภิกษา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).

ข้าวตู

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด