ตัวกรองผลการค้นหา
ต้องกัน
หมายถึงว. ตรงกัน, พ้องกัน, ถูกกัน.
คำไวพจน์ คืออะไร รวมคำพ้องความหมายที่ใช้บ่อย
คำไวพจน์ พร้อมความหมายน่ารู้
คำพ้องความหมาย
คำในภาษาไทยที่อ่านได้สองแบบ
พ้อง
หมายถึงว. ต้องกัน, ตรงกัน, ซํ้ากัน, เช่น พ้องรูป พ้องเสียง พ้องความ เห็นพ้องด้วย ชื่อพ้องกัน.
ตรงกัน
หมายถึงว. เหมือนกัน เช่น ความคิดตรงกัน, เป็นแนวเดียวกัน เช่น เข้าแถวให้ตรงกัน.
ลงเนื้อเห็นด้วย
หมายถึงก. เห็นพ้องด้วย.
คำพ้องความ
หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น โคกับวัว ควายกับกระบือ มนุษย์กับคน, ไวพจน์ ก็ว่า
มติมหาชน
หมายถึงน. ความคิดเห็นหรือท่าทีของประชาชนกลุ่มใหญ่ที่เห็นพ้องต้องกันในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง.
นั่นซี,นั่นนะซี
หมายถึงคำแสดงการเห็นพ้องด้วย.
คำพ้องรูป
หมายถึงคำที่เขียนเหมือนกันแต่มีความหมายต่างกัน เช่น ขัน (น้ำ) กับ (ไก่) ขัน คู (ร่องน้ำ) กับ (นกเขา) คู.
คำพ้องเสียง
หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์
เล่นพวกเล่นพ้อง
หมายถึงก. ถือพวกพ้องเป็นใหญ่หรือสำคัญ.
เอกจิต
หมายถึง[เอกะ-] น. ความคิดจำเพาะถึงสิ่งอย่างเดียว, ความคิดอันหนึ่งอันเดียว, ความคิดต้องกัน, ความเห็นพ้องกัน. (ป., ส. เอกจิตฺต).
ใจเดียวกัน
หมายถึงว. มีความรู้สึกนึกคิดตรงกัน.
