ผลการค้นหา

อาหารว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, ของว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องว่าง.

ธรรมดา

หมายถึงน. อาการหรือความเป็นไปแห่งธรรมชาติ เช่น การกิน การถ่ายเท การสืบพันธุ์ และการเสื่อมสลาย. ว. สามัญ, พื้น ๆ, ปรกติ, เช่น เป็นเรื่องธรรมดา. (ส. ธรฺมตา; ป. ธมฺมตา).

ลฆุโภชน์

หมายถึงน. เครื่องว่าง, อาหารว่าง. (ส.).

อาหาร

หมายถึงน. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).

ของว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, อาหารว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ว่า เครื่องว่าง.

ชราธรรม

หมายถึงว. มีชราเป็นธรรมดา, มีความแก่ความชำรุดทรุดโทรมเป็นธรรมดา.

โรงอาหาร

หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของนักเรียน นักศึกษาเป็นต้น.

เทพนิรมิต

หมายถึงน. ธรรมดา, ธรรมชาติ. (ส.).

ง่าย ๆ

หมายถึงว. ธรรมดา ๆ, ไม่ยุ่งยาก.

หญ้าแพรก

หมายถึงสามัญชน, คนธรรมดา

ภิกขา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).

ภิกษา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).