ค้นเจอ 4,471 รายการ

อาหารว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, ของว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องว่าง.

เบา

หมายถึงว. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก; ย่อมเยา เช่น เบาราคา; ค่อย, ค่อย ๆ, เช่น เสียงเบา เดินเบา ๆ, ทุเลา เช่น ไข้เบาลง, ชะลอกำลังเร็วให้ช้าลง เช่น เบารถ เบาฝีจักร; ที่ให้ผลเร็ว เช่น ข้าวเบา. (ปาก) น. เยี่ยว. ก. ถ่ายปัสสาวะ, เยี่ยว.

คิก ๆ

หมายถึงว. เสียงหัวเราะเบา ๆ.

เพลา ๆ

หมายถึง[เพฺลา] ว. เบาลง, เบาพอประมาณ, เช่น เพลาไม้เพลามือ เพลา ๆ หน่อย.

กระซุบกระซิบ

หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ.

แผ่ว,แผ่ว ๆ

หมายถึงว. เบา ๆ เช่น เสียงแผ่ว คือเสียงเบาเกือบไม่ได้ยิน หายใจแผ่ว คือหายใจเบาจนเกือบไม่รู้สึกว่าหายใจ วาดแผ่ว ๆ คือวาดเบา ๆ พอให้เห็น ปัดแผ่ว ๆ คือปัดเบา ๆ พอให้หมดฝุ่นละออง.

กระเดาะ

หมายถึงก. เดาะให้กระเด็นขึ้นเบา ๆ.

ลายเบา

หมายถึงน. ลายที่เกิดขึ้นด้วยการแกะเดินเส้นเป็นร่องตื้น ๆ บนพื้นหินหรือพื้นโลหะ เช่น ลายเบาจารึกบนพื้นหินชนวน ลายเบาบนรอยพระพุทธบาทสัมฤทธิ์.

ลฆุโภชน์

หมายถึงน. เครื่องว่าง, อาหารว่าง. (ส.).

กระเส่า,กระเส่า ๆ

หมายถึงว. สั่นเครือและเบา (ใช้แก่เสียง).

เบาะ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ตี ฟัน หรือทุบเป็นต้นแต่เบา ๆ เช่น ตีเบาะ ๆ.

อ่อย,อ่อย,อ่อย ๆ

หมายถึงว. ค่อย ๆ เบา ๆ, เช่น เสียงอ่อยพูดอ่อย ๆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ