ตัวกรองผลการค้นหา
มื้อ
หมายถึงน. เวลา, คราว, (ใช้เกี่ยวกับการกินอาหาร) เช่น อาหารมื้อเช้า อาหารมื้อกลางวัน อาหารมื้อเย็น กินอาหารให้เป็นมื้อเป็นคราว, ลักษณนามหมายถึง คราว, ครั้ง, หน, เช่น กินอาหารวันละ ๓ มื้อ.
ต้นกำเนิดความเป็นมาผัดกะเพรา
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดอาหาร
กะเพรา: 10 สรรพคุณและประโยชน์ของกะเพรา
กะเพรา: 10 สูตรเมนูกะเพรา รสเด็ด (คัดให้แล้ว)
กินงาย
หมายถึงก. กินอาหารมื้อเช้า.
กินเพรา
หมายถึง[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.
อดมื้อกินมื้อ
หมายถึงก. มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.
กลางวัน
หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงยํ่าคํ่า, ระยะเวลาราว ๆ เที่ยง, เรียกอาหารระหว่างมื้อเช้ากับมื้อเย็นว่า อาหารกลางวัน.
สุดฝีมือ
หมายถึงว. เต็มที่, เต็มกำลังความสามารถที่มีอยู่, เช่น อาหารมื้อนี้เขาทำสุดฝีมือ.
อาหาร
หมายถึงน. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).
เพรางาย
หมายถึงน. เวลาเช้า; มื้อเช้า.
โรงอาหาร
หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของนักเรียน นักศึกษาเป็นต้น.
ภิกขา
หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).
ภิกษา
หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).
ภิกขาหาร
หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ป.).