ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 30 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ไสย,ไสย-, คำพ้องเสียง, ลำไส้, สไบ, ไสร้, เครื่องใน, ไสว, ไส้, อัชฌาศัย, โกไสย, เกาไศย

ไส้ไก่

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นเส้นอย่างไส้ขดเป็นวง, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ขดหลอดแก้วในเครื่องควบแน่นสำหรับทำให้ไอร้อนกลั่นตัวเป็นของเหลว ไส้ไก่หัวสูบลมรถจักรยาน.

ไส้เดือน

หมายถึงน. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด บางชนิดลำตัวมีปล้อง บางชนิดไม่มี ชนิดที่รู้จักดี คือ ไส้เดือนดิน (Pheretima peguana) ในวงศ์ Megascolecidae ลำตัวเป็นปล้อง มักมีชุกชุมตามดินชื้นร่วนซุย ตามใต้กองขยะมูลฝอย, ไส้เดือนฝอยรากปม (Meloidogyne javanica) ในวงศ์ Heteroderidae ลำตัวเป็นริ้วไม่เป็นปล้อง เป็นปรสิตตามรากผัก ถั่ว และต้นไม้.

ไส้ละมาน

หมายถึงน. หนังหรือหวายที่ถักไว้รอบ ๆ ขอบหนังทั้ง ๒ หน้าของกลอง สำหรับให้หนังเรียดร้อยกลับไปกลับมาในระหว่างหนังทั้ง ๒ หน้าจนรอบตัวกลองเพื่อเร่งเสียง.

ไส้เลื่อน

หมายถึงน. ชื่อโรคที่ลำไส้ลงมาตุงที่ถุงอัณฑะ.

ไส้ศึก

หมายถึงน. ผู้ที่นำความลับในหมู่ที่ตัวร่วมด้วยไปบอกฝ่ายที่เป็นปฏิปักษ์.

ไสหัว

หมายถึงก. ขับไล่อย่างไม่เกรงใจ เช่น ไสหัวออกไปจากบ้าน.

ไส

หมายถึงก. เสือกไป, ผลักไป, ส่งไป, รุนไป, ดันไป.

ไส้

หมายถึงน. ส่วนของทางเดินอาหารซึ่งอยู่ระหว่างกระเพาะอาหารกับทวารหนัก เป็นท่อยาวขดไปขดมาอยู่ในช่องท้อง มีหน้าที่ย่อย ดูดซึมอาหารและนํ้า พักและขับถ่ายกากอาหาร, ลำไส้ ก็เรียก; เรียกของที่อยู่ข้างในซึ่งมีลักษณะเช่นนั้น เช่น ไส้ตะเกียง หรือที่ใส่ข้างใน เช่น ไส้ขนม ไส้ดินสอ; โดยปริยายหมายความว่า ความลับ เช่น สาวไส้ให้กากิน รู้ไส้; คนในครอบครัว, คนภายใน, คนใกล้ชิด, เช่น เห็นขี้ดีกว่าไส้ ไส้เป็นหนอน.

ไส้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีมะเส็ง.

ไส้ตัน

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลในสกุล Stolephorus วงศ์ Engraulidae เป็นปลาสกุลหนึ่งในกลุ่มปลากะตัก เนื้อใส มีแถบสีเงินพาดกลางลำตัวจากแนวตาถึงโคนหาง ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร ใช้หมักทำนํ้าปลา. (ดู กะตัก).

ไส้ตัน

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาหรือไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Aganosma marginata G. Don ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาว กลิ่นหอม.

ไสยาสน์

หมายถึง[ไสยาด] ก. นอน, เรียกพระพุทธรูปในท่านอนว่า พระไสยาสน์ หรือ พระพุทธไสยาสน์, เรียกพระพุทธรูปปางนอนว่า พระปางไสยาสน์. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนอนตะแคงข้างขวา หลับพระเนตร พระเศียรหนุนพระเขนย พระหัตถ์ซ้ายทอดทาบไปตามพระกายเบื้องซ้าย พระหัตถ์ขวาหงายวางอยู่ที่พื้นข้างพระเขนย พระบาททั้ง ๒ ตั้งซ้อนกัน. [ป. เสยฺย (นอน) + อาสน (นั่ง)].

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด