ตัวกรองผลการค้นหา
ชรา
หมายถึง[ชะ-] ว. แก่ด้วยอายุ, ชำรุดทรุดโทรม. (ป., ส.).
คำอวยพรแก่ผู้ใหญ่
คำราชาศัพท์ หมวดร่างกาย
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
อักษรย่อกระทรวงและหน่วยงานอิสระต่าง ๆ ของไทย
วัยชรา
หมายถึงน. วัยที่ต่อจากวัยกลางคน อายุเกิน ๖๐ ปี.
แก่
หมายถึงว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน; โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือ ยิ่งไปในทางนั้น เช่น แก่สังคม แก่วิชา แก่เหล้า แก่เล่น แก่ไฟ.
ชราธรรม
หมายถึงว. มีชราเป็นธรรมดา, มีความแก่ความชำรุดทรุดโทรมเป็นธรรมดา.
หมายถึงบ. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.
ชราภาพ
หมายถึงน. ความแก่ด้วยอายุ, ความชำรุดทรุดโทรม, เช่น อันทุพพลชรา ภาพแล้ว. (โลกนิติ).
หน้าแก่
หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.
ถึงแก่มรณกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงมรณกรรม ก็ว่า.
หง่อม
หมายถึง[หฺง่อม] ว. แก่มาก ในคำว่า แก่หง่อม.
หมากสง
หมายถึงน. หมากที่แก่จัด.
มะพร้าวห้าว
หมายถึงน. ผลมะพร้าวที่แก่จัด.
