ค้นเจอ 59 รายการ

ค่อน

หมายถึงก. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ.

ค่อน

หมายถึงก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.

ค่อน

หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.

เอ

หมายถึงว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. (ตัดมาจาก เอก).

เอ,เอ,เอ๊

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.

ถากถาง

หมายถึงก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.

เอดส์

หมายถึงน. กลุ่มอาการและอาการแสดงที่เกิดขึ้นในผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้มกันเสื่อมเหตุไวรัส HIV, กลุ่มอาการภูมิคุ้มกันเสื่อม ก็ว่า. (อ. acquired immune deficiency syndrome, acquired immunodeficiency syndrome, AIDS).

ข้อน

หมายถึงก. ตี, ทุบ, ค่อน ก็ใช้.

เอฬกะ

หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).

เยาะเย้ย

หมายถึงก. ค่อนว่าหรือแสดงกิริยาซ้ำเติมให้ได้อาย ให้ช้ำใจเจ็บใจ ให้โกรธ.

ขอดค่อน

หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ค่อนขอด ก็ว่า.

ลอยดอก

หมายถึง(ปาก) ว. คำค่อนว่าผู้หญิงที่ประพฤติตัวไม่สมควร เช่นล่อหรือยั่วยวนผู้ชายในที่เปิดเผย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ