ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แหบ, แหลม, แตก, มี่, กริวกราว, เสียงแตก, โล่งโต้ง,โล้งโต้ง, ดาร,ดาร-,ดาระ
แหบ
หมายถึงว. ลักษณะของเสียงที่แห้งไม่แจ่มใส, เรียกชื่อของกลุ่มเสียงที่บีบให้สูงเป็นพิเศษของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า โดยเฉพาะปี่ในว่า เสียงแหบ.
คำสนธิ
คำเป็น คำตาย คืออะไร
คำไวพจน์ ที่นิยมใช้ในการแต่งกลอน
รวมคำทับศัพท์ที่ขึ้นต้นหรือลงท้ายด้วยอัป-อัพ
เสียงแหบ
หมายถึงน. เสียงที่แห้งไม่แจ่มใส; ชื่อของกลุ่มเสียงที่บีบให้สูงเป็นพิเศษของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า โดยเฉพาะปี่ใน.
เสียงแตกพร่า,เสียงพร่า
หมายถึงน. น้ำเสียงที่ไม่ชัดเจนแจ่มใส แหบเครือ ไม่สม่ำเสมอ คล้ายมี ๒ เสียงปนกัน เช่น เปิดวิทยุไม่ตรงคลื่น ทำให้เสียงแตกพร่า ฟังไม่รู้เรื่อง.
ให้เสียง
หมายถึงก. กระทำเสียงใด ๆ ให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย.
เสียง
หมายถึงน. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี มีหวังได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร, คะแนนเสียง เช่น ลงมติกันแล้วเขาชนะเพราะได้เสียงข้างมาก.
จ้อก,จ้อก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงนํ้าที่ไหลตกลงมา.
เสียงก้อง
หมายถึงน. เสียงดังมากอย่างเสียงในที่จำกัด เช่นในโบสถ์; เสียงดังไปได้ไกล.
สำนาน
หมายถึงน. เสียง, เสียงพูด.
อึ๊ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสะอึก.
ประเปรี้ยง
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฟ้าผ่า.
ฟิด
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงจาม.
เสียงนกเสียงกา
หมายถึง(สำ) น. ความเห็นของคนที่ไม่มีอำนาจ เช่น เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ น่าจะฟังเสียงนกเสียงกาบ้าง.