ค้นเจอ 51 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เสียภูมิ

เสถียร,เสถียร-

หมายถึง[สะเถียน, -เถียนระ-] ว. มั่นคง, แข็งแรง, คงตัว. (ส. สฺถิร; ป. ถิร).

ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-

หมายถึง[พูม, พูมิ-, พูมมิ-] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.

ไว้ภูมิ

หมายถึงก. ทำท่าเสมือนว่าเป็นผู้มีความรู้สูง.

ภูมิ

หมายถึง[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.

ภูมิ

หมายถึง[พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.

ไล่ภูมิ

หมายถึงก. ซักถามเพื่อสอบพื้นความรู้.

อรูปภูมิ

หมายถึง[อะรูบปะพูม] น. อรูปภพ.

ภูมิอากาศ

หมายถึงน. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.

จตุรภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. ภูมิ ๔ คือ ๑. กามาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในกามภพ ๒. รูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในรูปภพ ๓. อรูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในอรูปภพ ๔. โลกุตรภูมิ ภูมิอันพ้นจากโลก.

เทวโลก

หมายถึงน. ภูมิเป็นที่สถิตของเทวดา.

ตรีภูมิ,ไตรภูมิ

หมายถึงน. ตรีภพ. (ส. ตฺริภูมิ).

ชายทะเล

หมายถึง(ภูมิ) น. เขตระหว่างแนวนํ้าทะเลลงตํ่าสุดกับแนวน้ำทะเลขึ้นสูงสุด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ