คำในภาษาไทย
ภูมิ
หมายถึง[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.
หมายถึง[พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ตะกอน น้ำวน ภมร ภย,ภย- ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ- ยอดน้ำ หนืด เงามัว เมริเดียนแรก เส้นขนาน เส้นวันที่ ไว้ภูมิ