ตัวกรองผลการค้นหา
ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-
หมายถึง[พูม, พูมิ-, พูมมิ-] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.
ไว้ภูมิ
หมายถึงก. ทำท่าเสมือนว่าเป็นผู้มีความรู้สูง.
ภูมิ
หมายถึง[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.
หมายถึง[พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.
เด่น
หมายถึงว. ที่ปรากฏเห็นได้ชัดจะแจ้งเพราะนูนขึ้นมา ยื่นลํ้าออกมา หรือสูงใหญ่กว่าธรรมดา, โดยปริยายหมายความว่า มีคุณสมบัติหรือความสามารถเยี่ยม เช่น สวยเด่น ดีเด่น.
ไล่ภูมิ
หมายถึงก. ซักถามเพื่อสอบพื้นความรู้.
อรูปภูมิ
หมายถึง[อะรูบปะพูม] น. อรูปภพ.
ภูมิอากาศ
หมายถึงน. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.
ยืนหนึ่ง
หมายถึงโดดเด่น
จตุรภูมิ
หมายถึง[-พูม] น. ภูมิ ๔ คือ ๑. กามาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในกามภพ ๒. รูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในรูปภพ ๓. อรูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในอรูปภพ ๔. โลกุตรภูมิ ภูมิอันพ้นจากโลก.
เทวโลก
หมายถึงน. ภูมิเป็นที่สถิตของเทวดา.
ตรีภูมิ,ไตรภูมิ
หมายถึงน. ตรีภพ. (ส. ตฺริภูมิ).