ตัวกรองผลการค้นหา
นรก
หมายถึง[นะ-] น. แดนหรือภูมิที่เชื่อกันว่าผู้ทำบาปจะต้องไปเกิดและถูกลงโทษ, โดยปริยายหมายถึงแดนที่มีแต่ความทุกข์ทรมาน. (ป., ส.).
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
Pronoun (คำสรรพนาม)
"สะเหล่อ" กับ "เสร่อ" คำไหนที่ถูกต้อง
สัตบุรุษ
หมายถึง[สัดบุหฺรุด] น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คนดีน่านับถือ มีคุณธรรม ประพฤติอยู่ในศีลในธรรม. (ส. สตฺปุรุษ; ป. สปฺปุริส).
สวรรค์ในอก นรกในใจ
หมายถึง(สำ) น. ความสุขที่เกิดจากการทำความดี หรือความทุกข์ที่เกิดจากการทำความชั่ว ย่อมอยู่ในใจของผู้ทำเอง.
สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ
เศษนรก
หมายถึงน. คนเลวอย่างที่สุด.
ตกนรกทั้งเป็น
หมายถึง(สำ) ก. ได้รับความลำบากแสนสาหัสเช่นคนที่ได้รับโทษทัณฑ์ในเรือนจำ.
ย่อม
หมายถึงว. มีขนาดค่อนข้างเล็กเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่ใหญ่กว่า เช่น นี่ขนาดใหญ่ นั่นขนาดย่อม, เบา (ใช้แก่ราคา); ลดลง, หย่อน.
หมายถึงคำช่วยกริยา แสดงว่าเป็นไปตามปรกติ ตามธรรมดา หรือ เป็นสามัญทั่ว ๆ ไป เช่น สัตว์ทั้งหลายเกิดมาแล้วย่อมตาย.
นรกานต์
หมายถึง[นะระ-] น. นรก. (ป. นรก + อนฺต).
นรกจกเปรต
หมายถึงน. คนที่เหี้ยมโหด คล้ายกับเปรตมาจากนรก.
นิรย,นิรย-
หมายถึง[-ระยะ-] (แบบ) น. นรก. (ป.).
อ
หมายถึง[อะ] เป็นอักษรใช้นำหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บอกความปฏิเสธหรือตรงกันข้าม แปลว่า ไม่ หรือ ไม่ใช่ เช่น อศุภ (ไม่งาม) อธรรม (ไม่ใช่ธรรม); ใช้เป็น อน เมื่ออยู่หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อเนก (อน + เอก) อนาจาร (อน + อาจาร). (ป., ส.).