อภิ
หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).
หรือคุณกำลังค้นหา อภิรดี,อภิรติ, อภิญญา, อภิรุม, อภิจฉา, อภิชาต,อภิชาต-, อภิราม, อภิญญาณ, อภิชฌา, อภิฆาต, อภิรักษ์, อภิรุต, อภิรูป