คำในภาษาไทย
อภิ
หมายถึงคําประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กามน อก อภิชนาธิปไตย อภิณห,อภิณห- อภินันทนาการ อภินิหาร อภิบาล อภิรักษ์ อภิรุม อภิสิต อภิเนษกรมณ์ อภิเษก
