อภิ
หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).
หรือคุณกำลังค้นหา อภิญญาณ, อภิญญา, อภิชฌา, อภิ, อภิจฉา, อภิชาต,อภิชาต-, โอฆ,โอฆ-,โอฆะ, อนุสัย, อภิชิต, อภิชัย, อวิชชา, อาชญา