ค้นเจอ 203 รายการ

หอพัก

หมายถึงน. ที่พักอาศัยสำหรับนักเรียนนักศึกษาเป็นต้น; (กฎ) สถานที่ที่จัดขึ้นเพื่อรับผู้พักตามกฎหมายว่าด้วยหอพัก.

พัก

หมายถึงก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น เมื่อพักที่น้ำท่วม การจราจรติดขัดมาก, ช่วงระยะเวลา เช่น เดินไปพักหนึ่ง หยุดเป็นพัก ๆ.

ห้อง

หมายถึงน. ส่วนของเรือนหรือตึกเป็นต้นที่มีฝากั้นเป็นตอน ๆ; ตอน เช่น พระพุทธคุณเก้าห้อง; ชั้น เช่น ห้องฟ้า.

พักแรม

หมายถึงก. พักค้างคืน (มักไปกันเป็นหมู่คณะ) เช่น ลูกเสือไปพักแรม.

โรงพัก

หมายถึง(ปาก) น. สถานีตำรวจ.

พักสายตา

หมายถึงก. หยุดใช้สายตาอย่างคร่ำเคร่งชั่วคราว.

เป็นพัก ๆ

หมายถึงว. เป็นระยะ ๆ เช่น ทำงานเป็นพัก ๆ หยุดเป็นพัก ๆ.

พักร้อน

หมายถึงก. หยุดพักผ่อน.

พักใหญ่

หมายถึงน. ชั่วระยะเวลานานพอสมควร.

พักตร,พักตร-,พักตร์

หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).

ห้องโถง

หมายถึงน. ห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ.

เอาแรง

หมายถึงก. พักเหนื่อย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ