ตัวกรองผลการค้นหา
หลอก,หลอก,หลอก ๆ
หมายถึงว. ไม่จริง เช่น เผาหลอก, เล่น ๆ เช่น ทำหลอก ๆ ชกกันหลอก ๆ.
คำราชาศัพท์หมวดเครื่องใช้ต่าง ๆ
ประโยคที่เกี่ยวกับการใช้โทรศัพท์
อักษรย่อโรงเรียน
คำไทยที่มักอ่านผิด
หลอก
หมายถึง[หฺลอก] ก. ทำให้เข้าใจผิดสำคัญผิด เช่น หลอกขายของปลอม, ทำให้ตกใจ เช่น ผีหลอก, ล้อ เช่น แลบลิ้นหลอก; ขัดกัน เช่น สีหลอกกัน.
หลอกตา
หมายถึงก. ทำให้เห็นขนาด ระยะทาง เป็นต้น ผิดไปจากความเป็นจริง เช่น ที่แปลงนี้หลอกตา ดูเล็กนิดเดียวแต่มีเนื้อที่หลายไร่. ว. ที่ทำให้เห็นขนาดหรือรูปร่างผิดไปจากความเป็นจริง เช่น เสื้อตัวนี้หลอกตา ใส่แล้วดูผอม กระจกหลอกตา.
หลอกเล่น
หมายถึงก. แสดงกิริยาหรือวาจาเพื่อความสนุก, ล้อเล่น ก็ว่า.
หลอกล้อ
หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น, ล้อหลอก ก็ว่า.
หน้าไหว้หลังหลอก
หมายถึง(สำ) ว. ต่อหน้าทำเป็นดี แต่พอลับหลังก็นินทาหรือหาทางทำร้าย, ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก ก็ว่า.
แลบลิ้นหลอก
หมายถึงก. แลบลิ้นแสดงอาการล้อเลียนหรือเยาะเย้ย.
ลิงหลอกเจ้า
หมายถึง(สำ) ก. ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ.
หลอกล่อ
หมายถึงก. หลอกให้เชื่อโดยมีเครื่องจูงใจ, ล่อหลอก ก็ว่า.
กลายกลอก
หมายถึง[-กฺลอก] ดู กระลายกระหลอก.
ตบตา
หมายถึง(สำ) ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด.
ใช้
หมายถึงก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น เมื่อเขาเลี้ยงเรา เราต้องเลี้ยงใช้เขา.
