ผลการค้นหา

ลุ่มหลง

หมายถึงก. หมกมุ่น, มัวเมา, เช่น ลุ่มหลงในอบายมุข.

มัวเมา

หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.

หมกมุ่น

หมายถึงก. ฝังใจมุ่งไปทางเดียว เช่น เขาหมกมุ่นอยู่กับงาน.

เมามัว

หมายถึงว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.

อจิตติ

หมายถึงน. ความขาดสติ, ความมัวเมา. (ส.).

บัน

หมายถึงก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. (ดึกดำบรรพ์).

มุ่นหมก

หมายถึงก. กังวลรักใคร่อยู่, ลุ่มหลงอยู่, หมกมุ่น ก็ว่า.

หนอนหนังสือ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับการอ่านหนังสือ.

มอมเมา

หมายถึงก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.

โยพนมัท

หมายถึง[โยบพะนะมัด] น. ความมัวเมาในความเป็นคนหนุ่มสาว, ความพลาดพลั้งเพราะความมัวเมาในความเป็นหนุ่มสาว. (ป. โยพฺพนมท).

คร่ำเคร่ง

หมายถึงว. หมกมุ่นในการทำงานเป็นต้นอย่างหามรุ่งหามคํ่า.

พักสมอง

หมายถึงก. หยุดทำงานที่ทำจำเจหรือหมกมุ่นอยู่ไปทำอย่างอื่นชั่วคราวเพื่อผ่อนคลายสมอง.