คำในภาษาไทย
บัน
หมายถึงก. ผัน, ผิน.
หมายถึงก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. (ดึกดําบรรพ์).
หมายถึงน. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน).
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิหมายถึงก. ผัน, ผิน.
หมายถึงก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. (ดึกดําบรรพ์).
หมายถึงน. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน).
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
