ค้นเจอ 7,691 รายการ

ทุกหัวระแหง

หมายถึงว. ทุกแห่งหน.

หน

หมายถึงน. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา), มักใช้เข้าคู่กับคำ แห่ง เป็น แห่งหน เช่น ไม่รู้ว่าเวลานี้เขาอยู่แห่งหนตำบลใด.

เทือ,เทื่อ,เทื้อ,เทื้อ

หมายถึงว. ครั้ง, หน, เตื้อ ก็ใช้.

ยี่สิบ

หมายถึงว. จำนวน ๑๐ สองหนรวมกัน.

ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร,ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ,ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง

หมายถึง(ปาก) ว. ทั่วทุกแห่งหน.

วันพระไม่มีหนเดียว

หมายถึง(สำ) น. วันหน้ายังมีโอกาสอีก (มักใช้พูดเป็นเชิงอาฆาต).

บ่อย,บ่อย ๆ

หมายถึงว. หลายครั้งหลายหนในระยะเวลาไม่สู้นาน.

บางที

หมายถึงว. บางเวลา, บางคราว, บางครั้ง, บางหน, ลางที ก็ใช้.

รู้หนเหนือหนใต้

หมายถึงก. รู้ทิศทาง, รู้จักหนทาง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เดี๋ยวนี้บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไปมากแล้วไม่รู้หนเหนือหนใต้, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้เรื่อง เช่น ทำงานใหม่ ๆ ไม่รู้หนเหนือหนใต้, รู้เหนือรู้ใต้ ก็ว่า.

ร้อย

หมายถึงว. จำนวนนับ ๑๐ สิบหนเป็นหนึ่งร้อย (๑๐๐).

ครา

หมายถึง[คฺรา] น. ครั้ง, คราว, หน.

อยู่ไปมา

หมายถึงว. อาการที่ทำต่อเนื่องกันหลายหนหรือเรื่อย ๆ ไป เช่น ยิ้มอยู่ไปมา โบกมืออยู่ไปมา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ