ตัวกรองผลการค้นหา
สั่ง
หมายถึงก. บอกไว้เพื่อให้ทำหรือให้ปฏิบัติเป็นต้น เช่น ครูสั่งให้นักเรียนทำการบ้าน แม่สั่งให้ถูบ้าน; บอกไว้อาลัยในการที่จะจากไป เช่น ฝนสั่งฟ้า ทศกัณฐ์สั่งเมือง อิเหนาสั่งถ้ำ สิ้นเสียงก็สิ้นสั่ง ตายไม่ทันสั่ง.
สุภาษิตไทย รู้ไว้ ไม่ล้าสมัย
หมายถึงก. ทำให้ลมดันนํ้ามูกออกจากจมูกโดยแรง ในคำว่า สั่งน้ำมูก.
คำบังคับ
หมายถึง(กฎ) น. คำสั่งของศาลซึ่งออกเพื่อสั่งให้คู่ความหรือบุคคลซึ่งเป็นฝ่ายแพ้คดีปฏิบัติตามคำพิพากษาหรือคำสั่ง.
สั่งลา
หมายถึงก. บอกไว้อาลัยในการที่จะจากไป เช่น เขาสั่งลาลูกเมียก่อนเดินทางไปต่างประเทศ เขาตายโดยไม่ได้สั่งลา.
สอนสั่ง
หมายถึงก. ชี้แจงให้เข้าใจและบอกให้ทำ, สั่งสอน ก็ว่า.
บัญชา
หมายถึงน. คำสั่งของผู้มีอำนาจบังคับในการปกครอง. ก. สั่งการตามอำนาจหน้าที่.
ราชบาตร
หมายถึงน. คำสั่งหลวง.
ล่วงคำ
หมายถึงก. เกินคำสั่ง.
น้ำสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน
หมายถึง(สำ) สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทำการอันใดที่เป็นสิ่งสำคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง ก็ว่า.
ห้ามปราม
หมายถึงก. สั่งไม่ให้ทำ.
สาสนธรรม
หมายถึงน. คำสั่งสอนทางศาสนา.
กำชับ
หมายถึงก. สั่งยํ้าให้แน่นอน.