ค้นเจอ 129 รายการ

กร

หมายถึง[กอน] น. แสง, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น รัชนีกร. (ป.).

กร

หมายถึง[กอน] น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. (ป.).

กร

หมายถึง[กอน] น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น เจ้างามกรอ่อนดังงวงเอราวัณ. (กลบท). (ป., ส.).

สัญญา

หมายถึงน. (กฎ) ข้อตกลงระหว่างบุคคล ๒ ฝ่ายหรือหลายฝ่ายว่าจะกระทำการหรืองดเว้นกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง; ข้อตกลงกัน, คำมั่น, เช่น เขาให้สัญญาว่าจะมาหาพรุ่งนี้; ความจำ เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ. ก. ให้คำมั่น, รับปาก, ทำความตกลงกัน, เช่น แม่สัญญากับลูกว่าถ้าสอบได้ที่ ๑ จะให้รางวัล. (ป.).

นรากร

หมายถึงน. คน, หมู่คน.

กรลุมพาง

หมายถึง[กระ-] (โบ) น. กระลุมพาง, กลองหน้าเดียว, เช่น ปี่จีนโสดสรในใดต่าง ทงงกรลุมพางพอฟงง. (ม. คำหลวง มหาราช).

โมฆสัญญา

หมายถึงน. สัญญาที่ไม่มีผลบังคับ.

ตระบัดสัตย์

หมายถึงก. ไม่รักษาคำมั่นสัญญา.

มัดจำ

หมายถึง(กฎ) น. สิ่งที่ให้ไว้เพื่อเป็นพยานหลักฐานว่าได้มีการทำสัญญากันขึ้นแล้ว และเพื่อเป็นประกันการปฏิบัติตามสัญญานั้นด้วย.

กรสาปน,กรสาปน์

หมายถึง[กฺระสาบ] (แบบ) น. กระษาปณ์ เช่น แลพราหมณ์น้นนได้ทองร้อยกรสาปน เปนลาภด้วยเดอรขอทานทุกวันวารแก่มหาชนทงงหลายบมิขาดเลย. (ม. คำหลวง ชูชก). (ส. การฺษาปณ).

รักษาคำพูด

หมายถึงก. ทำตามถ้อยคำที่พูดให้สัญญาไว้.

อสัญญี

หมายถึงว. ไม่มีสัญญา, หมดความรู้สึก, สลบ. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ