ตัวกรองผลการค้นหา
ประดิษฐ,ประดิษฐ-,ประดิษฐ์
หมายถึง[ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด] ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏฺ).
การสร้างคำราชาศัพท์
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด สร้างตัว
คำสมาส: คำสมาสแบบสมาส คืออะไร
ส้มเหม็น คืออะไร
ต้นตำรับ
หมายถึงน. ผู้เป็นต้นคิดในการประดิษฐ์หรือสร้างแบบแผนขึ้น.
สร้าง
หมายถึง[ส้าง] ก. เนรมิต, บันดาลให้มีให้เป็นขึ้นด้วยฤทธิ์อำนาจ, เช่น พระพรหมสร้างโลก, ทำให้มีให้เป็นขึ้นด้วยวิธีต่าง ๆ กัน (ใช้ทั้งทางรูปธรรมและนามธรรม) เช่น สร้างบ้าน สร้างเมือง สร้างศัตรู สร้างชื่อเสียง.
หมายถึง[ส้าง] น. โรงขนาดเล็กมียกพื้นข้างใน สำหรับพระสงฆ์นั่งสวดพระอภิธรรม อยู่ ๔ มุมพระเมรุ, ซ่าง คดซ่าง คดสร้าง สำซ่าง หรือ สำสร้าง ก็เรียก. (เทียบ ส. ศมฺศาน; ป. สุสาน).
สิ่งปลูกสร้าง
หมายถึงน. อาคารบ้านเรือนที่ทำโดยวิธีฝังเสาลงในดิน.
สร้างเนื้อสร้างตัว
หมายถึงก. สร้างฐานะให้ดีขึ้น, สร้างฐานะให้มั่นคง.
ปลูกสร้าง
หมายถึงก. เอาสิ่งต่าง ๆ มาปรุงกันเข้าเพื่อทำเป็นที่อยู่หรือที่พักอาศัยโดยวิธีฝังเสาลงในดิน เช่น ปลูกสร้างบ้าน ปลูกสร้างเรือน, ปลูก ก็ว่า.
ทับ
หมายถึงน. กระท่อมหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทำอยู่ชั่วคราว.
สร้างเสริม
หมายถึงก. ทำให้เกิดมีขึ้นและเพิ่มพูนให้มากยิ่งขึ้น เช่น การศึกษาสร้างเสริมคนให้เป็นพลเมืองดี.
สร้างชาติ
หมายถึงก. ทำให้ชาติมีความเป็นปึกแผ่นมั่นคง.
สร้างฐานะ
หมายถึงก. ประกอบอาชีพจนมีทรัพย์สินเป็นหลักฐานมั่นคง.
เสริมสร้าง
หมายถึงก. เพิ่มพูนให้ดีหรือมั่นคงยิ่งขึ้น เช่น เสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ เสริมสร้างสัมพันธไมตรีอันดี.