ค้นเจอ 716 รายการ

วีร,วีร-

หมายถึง[วีระ-] ว. กล้าหาญ. (ป., ส.).

วิร,วิร-,วิระ

หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

วี

หมายถึงก. พัด, โบก.

วี

หมายถึงดู หมอตาล.

วีต,วีต-

หมายถึง[วีตะ-] ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).

ยุทธนาวี

หมายถึงน. สงครามทางเรือ เช่น ยุทธนาวีที่เกาะช้าง.

คระวี

หมายถึง[คฺระ-] (โบ) ก. แกว่ง, กระวี ก็ว่า.

นักระ

หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).

ระ

หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

กรวิก

หมายถึง[กะระ-, กอระ-] (แบบ) น. นกการเวก. (ไตรภูมิ). (ป., ส. กรวีก).

วีรชน

หมายถึง[วีระชน] น. ผู้ที่ได้รับยกย่องว่ามีความกล้าหาญ.

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ