ค้นเจอ 366 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา รื้อ, ดื้อด้าน, ตีอีตื้อ, พื้นบ้าน

รื้อ

หมายถึงก. แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม เช่น รื้อบ้าน รื้อหลังคา รื้อข้าวของกระจุยกระจาย; เอาขึ้นมาใหม่ เช่น รื้อเรื่องราวที่ระงับไว้ขึ้นมาพิจารณาใหม่ รื้อเรื่องเดิมขึ้นมาเขียนใหม่; ขนออก เช่น รื้อสัตว์จากวัฏสงสาร.

รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ

หมายถึง(สำ) ก. คิดแต่จะเอาของผู้อื่นมาใช้ของของตัวเก็บไว้, คิดแต่จะเอา ไม่คิดจะให้.

รื้อไข้

หมายถึงก. หายไข้ใหม่ ๆ.

รื้อถอน

หมายถึงก. รื้อและถอนสิ่งปลูกสร้างแล้วโยกย้ายไป เช่น รื้อถอนบ้านเรือน; (กฎ) รื้อส่วนอันเป็นโครงสร้างของอาคาร เช่น เสา คาน ตง ออกไปให้หมด เช่น รื้อถอนบ้านเรือน.

รื้อร่าย

หมายถึงน. ชื่อทำนองเพลงร้องอย่างลำนำ.

ม้าง

หมายถึงก. ล้าง, ทำลาย, รื้อ.

บ้าน

หมายถึงน. ที่อยู่ เช่น เลขบ้าน เจ้าบ้าน, สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย เช่น บ้านพักตากอากาศ บ้านเช่า, บริเวณที่เรือนตั้งอยู่ เช่น เขตบ้าน, หมู่บ้าน เช่น ผู้ใหญ่บ้าน, ถิ่นที่มีมนุษย์อยู่ เช่น สร้างเป็นบ้านเป็นเมือง; (กฎ) โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างสำหรับใช้เป็นที่อยู่อาศัย ซึ่งมีเจ้าบ้านครอบครอง และหมายความรวมถึงแพหรือเรือซึ่งจอดเป็นประจำและใช้เป็นที่อยู่ประจำ หรือสถานที่หรือยานพาหนะอื่นซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยประจำได้ด้วย. ว. ที่มีอยู่ตามบ้าน เช่น หนูบ้าน คู่กับ หนูนา หรือที่เลี้ยงไว้ เช่น หมูบ้าน คู่กับ หมูป่า.

หลังบ้าน

หมายถึง(ปาก) น. ภรรยาของผู้มีอำนาจในวงราชการบ้านเมือง.

หัวบ้านท้ายบ้าน

หมายถึงว. ทั่วทั้งหมู่บ้าน.

รถบ้าน

หมายถึง(ปาก) น. รถส่วนบุคคล.

ร่วมชายคา

หมายถึงก. อยู่บ้านเดียวกัน.

หมู่บ้าน

หมายถึง(กฎ) น. ท้องที่ที่รวมบ้านหลายบ้านให้อยู่ในความปกครองอันเดียวกัน และมีประกาศจัดตั้งเป็นหมู่บ้าน มีผู้ใหญ่บ้านเป็นหัวหน้าปกครอง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ