ตัวกรองผลการค้นหา
ปานกลาง
หมายถึงว. ขนาดกลาง, ไม่มากไม่น้อย, พอสมควร, อยู่ระหว่างที่สุด ๒ ฝ่าย เช่นระหว่างสูงกับต่ำ ใหญ่กับเล็ก มากกับน้อย ฉลาดกับโง่.
ระดับของภาษา
ระดับภาษาและลักษณะการใช้
คำในภาษาไทยที่อ่านยาก ระดับปราบเซียน!
คําพังเพย หมายถึง?
พอสัณฐานประมาณ
หมายถึงว. เพียงระดับปานกลาง, พอสถานประมาณ ก็ว่า.
มัธย,มัธย-
หมายถึง[มัดทะยะ-] ว. กลาง, ปานกลาง, พอดี, เป็นกลาง, ระหว่างกลาง. (ส.; ป. มชฺฌิม).
ระดับ
หมายถึงน. ลักษณะของพื้นผิวตามแนวนอนระหว่างจุด ๒ จุดที่มีความสูงเสมอกัน โดยปรกติใช้ระดับน้ำทะเลเป็นมาตรฐานในการวัด, เรียกเครื่องวัดความเสมอของพื้นผิวว่า เครื่องวัดระดับ. ก. ปูลาด, แต่งตั้ง.
กลาง
หมายถึง[กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่า ในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สำนักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.
มัชฌิมบุรุษ
หมายถึงน. ชายที่มีวัยปานกลาง, ชายที่มีอายุและกำลังปานกลาง.
มัธยม,มัธยม-
หมายถึง[มัดทะยม, มัดทะยมมะ-] ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).
พอสถานประมาณ
หมายถึงว. เพียงระดับปานกลาง เช่น เขามีความรู้พอสถานประมาณ, พอสัณฐานประมาณ ก็ว่า.
เล็งระดับ
หมายถึงก. ใช้เครื่องมือวัดหาความเที่ยงและความเสมอกันทั้งทางนอนและทางดิ่ง.
ศาลากลาง
หมายถึงน. อาคารที่ใช้เป็นที่ทำการของจังหวัด เช่น ศาลากลางจังหวัดฉะเชิงเทรา.
ปี่กลาง
หมายถึงน. ปี่ชนิดหนึ่งที่ใช้ในวงปี่พาทย์ รูปร่างคล้ายปี่นอก ยาวราว ๓๗ เซนติเมตร กว้างราว ๔ เซนติเมตร.
พอมีพอกิน
หมายถึงว. มีฐานะปานกลาง เช่น เขาเป็นคนมีฐานะพอมีพอกิน.
