ค้นเจอ 302 รายการ

เลือด

หมายถึงน. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ; ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู; โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปิน เลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์; ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์.

เลือดล้างด้วยเลือด

หมายถึงก. แก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงในทำนองเดียวกัน.

รอย

หมายถึงน. ลักษณะที่เป็นเส้น เป็นริ้ว หรือลวดลายเป็นต้นที่ปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น รอยขีด รอยหน้าผากย่น รอยพระบาท รอยต่อ รอยประสาน; เค้า, เค้าเงื่อน, เช่น แกะรอย ตามรอย; โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รอยรัก, ทาง เช่น มารอยเดียวกัน; ลักษณนามเรียกสิ่งที่เป็นรอย เช่น พระบาท ๔ รอย มีรอยต่อ ๓ รอย. (กลอน) ว. เห็นจะ, ชะรอย.

เลือดโชก,เลือดท่วมตัว,เลือดสาด,เลือดอาบ

หมายถึงน. เลือดออกมาก.

เลือดดำ

หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจน มีสีแดงคล้ำ.

เลือดพล่าน

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.

เลือดเสีย

หมายถึงน. เลือดระดูไม่ปรกติ มีสีแดงคล้ำ กลิ่นเหม็น.

เลือดเดือด

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด.

ห้อเลือด

หมายถึงว. ช้ำมีเลือดคั่งอยู่ใต้ผิวหนัง.

เลือดกำเดา

หมายถึงน. เลือดที่ออกทางช่องจมูก.

เลือดเข้าตา

หมายถึง(สำ) ก. ฮึดสู้โดยไม่เกรงกลัวเพราะไม่มีทางเลือกหรือเจ็บช้ำน้ำใจเป็นต้น, กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำเพราะทนถูกบีบคั้นไม่ไหว.

เลือดเข้าเลือดออก

หมายถึงก. มีบาดแผล เช่น แค่หนามเกี่ยวก็ถึงกับเลือดเข้าเลือดออกแล้ว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ