ค้นเจอ 393 รายการ

มรรยาท

หมายถึง[มันยาด] น. กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ, มารยาท ก็ว่า. (ส. มรฺยาทา; ป. มริยาท).

ประเพณี

หมายถึงน. สิ่งที่นิยมถือประพฤติปฏิบัติสืบ ๆ กันมาจนเป็นแบบแผน ขนบธรรมเนียม หรือจารีตประเพณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).

พิธี

หมายถึงน. งานที่จัดขึ้นตามลัทธิหรือความเชื่อถือตามขนบธรรมเนียมประเพณีเพื่อความขลังหรือความเป็นสิริมงคลเป็นต้น เช่น พระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ พิธีมงคลสมรส พิธีประสาทปริญญา; แบบอย่าง, ธรรมเนียม, เช่น ทำให้ถูกพิธี; การกำหนด เช่น ก็อยู่จนสิ้นชนมายุพิธีในเทพพู้น. (ม. คำหลวง ทศพร). (ป., ส. วิธิ).

อัชฌาจาร

หมายถึง[-จาน] น. ความประพฤติชั่ว, การล่วงมรรยาท, การละเมิดประเพณี. (ป.).

แหวกประเพณี

หมายถึงก. ทำผิดประเพณีที่เคยกระทำกันมา.

แต่งงาน

หมายถึงก. ทำพิธีเพื่อให้ชายหญิงอยู่กินเป็นผัวเมียกันตามประเพณี.

มริยาท

หมายถึง(แบบ) น. มรรยาท. (ป.; ส. มรฺยาทา).

เสียผี

หมายถึงก. ทำพิธีเซ่นผีเพื่อขอขมาในความผิดเชิงชู้สาวตามประเพณีท้องถิ่น.

รัฐพิธี

หมายถึงน. งานที่จัดขึ้นโดยรัฐเป็นธรรมเนียม เช่น รัฐพิธีพืชมงคล.

ระบิลเมือง

หมายถึงน. กฎหมายและประเพณีของบ้านเมือง.

สู่ขวัญ

หมายถึงก. ประกอบพิธีทำขวัญ เช่น ทำพิธีสู่ขวัญ.

ธรรมเนียม

หมายถึง[ทำ-] น. ประเพณี, แบบแผน, แบบอย่าง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ