ผลการค้นหา

พึมพำ

หมายถึงก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.

งึมงำ

หมายถึงว. เสียงพูดหรือบ่นพึมพำ.

พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

ลปนะ

หมายถึง[ละปะนะ] น. การพูด, การบ่นพึมพำ; ปาก. (ป., ส.).

ชัปนะ

หมายถึง[ชับปะนะ] (แบบ) น. การพูดพึมพำ, การสวดมนต์พึมพำ. (ป., ส. ชปน).

บ่น

หมายถึงก. พูดพรํ่าหรือว่ากล่าวซํ้า ๆ ซาก ๆ; กล่าวซํ้า ๆ กัน เช่น ท่องบ่นภาวนา.

ลปก

หมายถึง[ละปก] น. คนพูดบ่นเพ้อต่าง ๆ; คนพูดด้วยความอยากได้. (ป.).

อุบอิบ,อุบอิบ ๆ,อุบ ๆ อิบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือบ่นเบา ๆ เป็นต้น เช่น ด่าอุบอิบ พูดอุบอิบ ๆ บ่นอุบ ๆ อิบ ๆ, อุบ ก็ว่า.

กระปอดกระแปด

หมายถึงว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นรํ่าไร.

พึม

หมายถึงว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.

จ่ม

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. บ่น. (จ่ม ไทยดำ ว่า บ่น).

ท่องจำ

หมายถึงก. ท่องบ่นจนจำได้, ท่องบ่นจนขึ้นใจ.