ผลการค้นหา

ผัดฉ่า* *ผัดฉ่า *ผัดฉ่า*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 51 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กริม, ผิดท่า, กัดป่า, ถือว่า, กัจฉา

ฉ่า

หมายถึงว. เสียงนํ้ามันเดือดเมื่อเวลาทอดของ; เสียงลูกคู่เพลงร้องรับจังหวะพ่อเพลงแม่เพลง; เสียงอื้ออึง เช่น จะชุมฉ่าชายจะมาก. (ม. ร่ายยาว ชูชก); เสียงนํ้าดังเช่นนั้น เช่น พรายสายชลฉ่าเพียง สินธุ์สวรรค์. (เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์).

ผัด

หมายถึงก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีนํ้ามันหรือนํ้าเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด; ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อให้ไล่; ขอเลื่อนเวลาไป เช่น ผัดวัน ผัดหนี้; เอาแป้งลูบที่หน้าเพื่อให้นวล เช่น ผัดหน้า.

ข้าวผัด

หมายถึงน. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น.

กระโตน

หมายถึงก. กระโจน เช่น นํ้าเชี่ยวเกลียวโยน กระโตนฉ่า ๆ. (สุบิน).

ผัดเจ้าล่อ

หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.

เดี๋ยวก่อน

หมายถึงคำขอผัดไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง, ประเดี๋ยวก่อน ก็ว่า.

ผัดผ่อน

หมายถึงก. ผัดพอให้ทุเลาหรือหย่อนคลายลง.

ประเดี๋ยวก่อน

หมายถึงคำขอผัดไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง, เดี๋ยวก่อน ก็ว่า.

พริกขิง

หมายถึงน. ชื่อผัดชนิดหนึ่ง ใช้เครื่องปรุงคล้ายแกงเผ็ด แต่ไม่ใส่เครื่องเทศ ผัดกับนํ้ามัน, เครื่องปรุงแกงเผ็ด เรียกว่า เครื่องพริกขิง.

แป้งฝุ่น

หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.

อล่องฉ่อง

หมายถึง[อะหฺล่อง-] (ปาก) ว. ผุดผ่อง เช่น ผัดหน้าขาวอล่องฉ่อง.

ไม้ผัดน้ำตาล

หมายถึงน. ไม้ที่ใช้หมุนผัดน้ำตาลโตนดให้ขาว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด