ตัวกรองผลการค้นหา
ภฤศ
หมายถึง[พฺรึด] ว. มาก, กล้า, จัด. (ส. ภฺฤศมฺ; ป. ภุส).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ปัญญา
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
ปัญญา
หมายถึงน. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).
สุดปัญญา
หมายถึงว. ใช้ปัญญาเท่าที่มีอยู่ทั้งหมด เช่น เลขข้อนี้คิดจนเกือบสุดปัญญาจึงทำได้ ฉันช่วยเขาจนสุดปัญญาแล้วก็ยังไม่สำเร็จ.
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
เบญญา
หมายถึงน. ปัญญา.
สติปัญญา
หมายถึงน. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
ปัญญาวิมุติ
หมายถึง[-วิมุด] (แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. (ป. ปญฺาวิมุตฺติ).
สุดคิด
หมายถึงว. หมดปัญญาที่จะคิดอ่านต่อไป, ใช้ปัญญาจนหมดแล้วก็ยังคิดไม่ออก.
มันตา
หมายถึงน. ความรู้, ปัญญา. (ป.).
ฉลวยฉลาด
หมายถึงว. ปัญญาดีงาม.
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
ภูริ,ภูริ,ภูรี
หมายถึงน. ความฉลาด, ปัญญา. (ป.).
