ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปล้อน, ตลบตะแลง
ปลิ้นปลอก,ปลิ้นปล้อน
หมายถึงก. ใช้อุบายล่อลวงเพื่อให้สำเร็จประโยชน์ตน.
ปล้อน
หมายถึง[ปฺล้อน] ก. ปลิ้นเปลือกหรือเมล็ดในผลไม้ออกจากปาก เช่น ปล้อนเมล็ดลำไย ปล้อนเมล็ดน้อยหน่า, ลอกเปลือกผลไม้ออก เช่น ปล้อนมะพร้าว, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปลิ้น เป็น ปล้อนปลิ้น หรือ ปลิ้นปล้อน มีความหมายอย่างปล้อน; โดยปริยายหมายความว่า ใช้อุบายล่อลวงเพื่อให้สำเร็จประโยชน์ตน.
ตลบตะแลง
หมายถึงว. พลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ, ปลิ้นปล้อน.
ลวงโลก
หมายถึงว. ตลบตะแลงปลิ้นปล้อนในคำว่า คนลวงโลก.
เสียที
หมายถึงก. พลาดท่วงที เช่น คนซื่อเกินไปมักเสียทีคนปลิ้นปล้อน. ว. เสียแรง, เสียโอกาส, เสียเที่ยว, เช่น เสียทีที่มาหาแล้วก็ไม่พบ.