คำในภาษาไทย
เสียที
หมายถึงก. พลาดท่วงที เช่น คนซื่อเกินไปมักเสียทีคนปลิ้นปล้อน. ว. เสียแรง, เสียโอกาส, เสียเที่ยว, เช่น เสียทีที่มาหาแล้วก็ไม่พบ.
หมายถึงคำประกอบท้ายกริยา แสดงความตั้งใจมั่นหมาย เช่น วันนี้มีเวลาว่าง จะได้จัดโต๊ะหนังสือเสียที, คำประกอบท้ายกริยา แสดงความโล่งใจ เช่น เขามานั่งคุยอยู่นานกลับไปเสียที เราจะได้ทำอย่างอื่นบ้าง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ขอที,ขอเสียที ที พลาดท่า มืดค่ำ รู้แล้วรู้รอด ลงเอย ลูบคลำ เพลี่ยงพล้ำ เวค เวจ,เวจ- เสร็จ แพ้รู้
