ผลการค้นหา

ประวิน* *ประวิน *ประวิน*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 23,266 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กระวิน, ประวิช, ประพิณ, ปวิช, ประวิตร, ประวาล, ประวาส, ประยุร,ประยูร, ประจัน

ประวิน

หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.

ปุระ

หมายถึงน. บุระ. (ป.).

นักระ

หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).

ประตาป

หมายถึงน. ประดาป.

วิภว,วิภว-

หมายถึง[-พะวะ-] น. ความเจริญ; สมบัติ; ความไม่มีไม่เป็น. (ป., ส.).

ติระ

หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).

กระวิน

หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนเหล็กผ่าปากม้า, ประวิน ก็ใช้. (ประวัติ. จุล), เครื่องร้อยสายรัดเอวพระภิกษุ (รัดประคด) ทำด้วยกระดูกสัตว์เป็นต้น มีรูกลาง เรียกว่า ลูกกระวิน.

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

นิระ

หมายถึง(แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).

ทวิระ

หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) ว. สอง. (ส.).

ปะวะหล่ำ

หมายถึงน. ประหลํ่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด