ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา วิปการ,วิประการ, ทุษฐ,ทุษฐ-, ประทุษร้าย
ประทุษร้าย
หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.