คำในภาษาไทย
ประทุษร้าย
หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทําให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทําให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทําร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กบฏ กระบถ กุลทูสก ขบถ ถ่มน้ำลายรดฟ้า ทดโทร่ห ทรพี ทุษฐ,ทุษฐ- ทูษก ปกครอง วิปการ,วิประการ ใช้กำลังประทุษร้าย