ผลการค้นหา

ประติมากร

หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.

ติระ

หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).

ทุกร,ทุกร-

หมายถึง[ทุกกะระ-] (แบบ) น. สิ่งที่ทำได้ยาก. (ป. ทุกฺกร).

โมร,โมร-

หมายถึง[-ระ-] น. นกยูง. (ป., ส.).

จิร,จิร-

หมายถึง[-ระ-] ว. นาน, ช้า. (ป., ส.).

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

วีร,วีร-

หมายถึง[วีระ-] ว. กล้าหาญ. (ป., ส.).

สุร

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).

สุร-

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).

วรทะ

หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).