ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ผ่อย, เนือง,เนือง ๆ, ร่ำไป, รุ่ม, ผลก, เฝือ, พร่ำ, หนาหู, ครุ่น, ค้อยค้อย
บ่อย,บ่อย ๆ
หมายถึงว. หลายครั้งหลายหนในระยะเวลาไม่สู้นาน.
คำไวพจน์ที่พบบ่อย
กริยา 3 ช่อง Irregular Verb
คำสแลงไทยที่นิยมใช้และพบเห็นบ่อย
คำไวพจน์ คืออะไร รวมคำพ้องความหมายที่ใช้บ่อย
เพรื่อ
หมายถึง[เพฺรื่อ] ว. เรี่ยราด เช่น น้ำหกเพรื่อ, เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดเพรื่อ, พร่ำเพรื่อ ก็ว่า.
ค้อย
หมายถึง(กลอน) ก. คล้อย. ว. เบา; เนือง, บ่อย.
ไจ้ ๆ
หมายถึง(กลอน) ว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, เป็นอยู่อย่างนั้น, จะไจ้ ก็ว่า.
พร่ำเพรื่อ
หมายถึงว. เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดพร่ำเพรื่อ, เพรื่อ ก็ว่า.
จำเจ
หมายถึงว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, ซํ้าซาก.
หย่อย,หย่อย ๆ
หมายถึงว. เรื่อย ๆ, บ่อย ๆ, เช่น มากันหย่อย ๆ ไม่ขาดสาย, น้อย ๆ เช่น ให้เงินทีละหย่อย.
ยิก,ยิก ๆ
หมายถึงว. อาการที่ทำติดต่อกันถี่ ๆ บ่อย ๆ เช่น ท้ายิกเลย เกาหัวยิก ๆ ชวนยิก ๆ, ขยิก ก็ใช้.
พร่ำ
หมายถึง[พฺรํ่า] ว. รํ่าไป, ซํ้า ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ, เช่น พร่ำบ่น พร่ำเพ้อรำพัน พร่ำสาธยายมนตร์.
หนาหู
หมายถึงว. ได้ยินพูดกันมาก, บ่อย (ใช้แก่การได้ยิน), เช่น มีข่าวหนาหูว่าจะตัดถนนสายใหม่, บางทีก็ใช้ว่า หนาหูหนาตา โดยมี หนาตา เป็นคำสร้อย เช่น ได้ยินข่าวหนาหูหนาตาว่ารัฐบาลจะเลิกเก็บภาษีบางอย่าง.
ครุ่น
หมายถึง[คฺรุ่น] ว. บ่อย ๆ เช่น เจ็บปวดครุ่นไปไข้ชราถอยกำลังวังชาลงทุกปี. (สังข์ทอง), ซ้ำ ๆ, รํ่าไป, เช่น ครุ่นแค้น.
ค้อยค้อย
หมายถึง(กลอน) ว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, เช่น เจ้าแม่แต่จงกรมค้อยค้อย ด้วยบราทุกราพร้อยพราย. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
