ตัวกรองผลการค้นหา
บริโภค
หมายถึง[บอริโพก] ก. กิน (ใช้เฉพาะอาการที่ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ) เช่น บริโภคอาหาร, เสพ เช่น บริโภคกาม; ใช้สิ้นเปลือง, ใช้สอย, เช่น บริโภคสมบัติ, คู่กับ อุปโภค. (ป. ปริโภค).
คำราชาศัพท์หมวดเครื่องใช้ต่าง ๆ
ประโยคที่เกี่ยวกับการใช้โทรศัพท์
อักษรย่อโรงเรียน
คำไทยที่มักอ่านผิด
ผู้บริโภค
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ซื้อหรือได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ และหมายความรวมถึงผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการด้วย; ผู้เข้าทำสัญญาในฐานะผู้ซื้อ ผู้เช่า ผู้เช่าซื้อ ผู้กู้ ผู้เอาประกันภัย หรือผู้เข้าทำสัญญาอื่นใดเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์สิน บริการหรือประโยชน์อื่นใดโดยมีค่าตอบแทน ทั้งนี้ การทำสัญญานั้นต้องเป็นไปโดยมิใช่เพื่อการค้า ทรัพย์สิน บริการ หรือประโยชน์อื่นใดนั้นและหมายความรวมถึงผู้เข้าทำสัญญาในฐานะผู้ค้ำประกันของบุคคลดังกล่าวซึ่งมิได้กระทำเพื่อการค้าด้วย. (อ. consumer).
โภคทรัพย์
หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.
เจริญอาหาร
หมายถึงก. บริโภคอาหารได้มาก. ว. ที่ทำให้บริโภคอาหารได้มาก เช่น ยาเจริญอาหาร.
อกัปปิยวัตถุ
หมายถึงน. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).
โภคภัณฑ์
หมายถึง[โพกคะ-] น. เครื่องอุปโภคบริโภค.
โภชนียะ
หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).
ปริโภค
หมายถึง[ปะริโพก] ก. บริโภค. (ป.).
คูปอง
หมายถึงน. บัตรหรือตั๋วชนิดหนึ่งที่ใช้แลกของ ซื้อของ หรือใช้บริการขึ้นดอกเบี้ย หรือปันส่วนเครื่องอุปโภคบริโภคในเมื่อมีการควบคุม. (ฝ. coupon).
ปัจฉาภัต
หมายถึงน. เวลาภายหลังบริโภคอาหาร คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไป. (ป.).
โภช,โภชย์
หมายถึง[โพด] น. ของควรบริโภค. (ป. โภชฺช; ส. โภชฺย).
ใช้
หมายถึงก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น เมื่อเขาเลี้ยงเรา เราต้องเลี้ยงใช้เขา.