ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โล่งหู, หิ่งหาย, ต่างหู, ติ่งหาย, ตุ้มหู, ติ่ง, ตุ่น
ติ่ง
หมายถึงน. เนื้อหรือสิ่งที่งอกหรือยื่นออกมาเล็ก ๆ จากส่วนใหญ่.
50 สำนวนสุภาษิตไทย
คำสมาส: คำสมาสแบบสมาส คืออะไร
สำนวนไทยพร้อมความหมาย
เสียมราฐ
หมายถึงดู ตุ่น ๑.
หูยาน
หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.
ต่างหู
หมายถึงน. ตุ้มหู.
หู
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.
ตุ้มหู
หมายถึงน. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
หูฝาด,หูเฝื่อน
หมายถึงก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.
ขัดหู
หมายถึงก. ฟังไม่ถูกหู, ฟังไม่เพราะหู.
หูลี่
หมายถึงว. อาการที่หูของหมาลู่เอนไปข้างหลังแสดงอาการประจบหรือกลัวเป็นต้น.
หูแว่ว
หมายถึงก. ได้ยินเสียงแผ่ว ๆ ไม่ชัดเจน; ได้ยินไปเอง.
หูหนัก
หมายถึงว. ไม่เชื่อคำป้อยอหรือยุแหย่เป็นต้นของใครง่าย ๆ.
ให้หูให้ตา
หมายถึงก. แสดงท่าทีให้ทราบด้วยสีหน้าและสายตาว่าพอใจใคร่สืบความสัมพันธ์ต่อไป (ใช้แก่ผู้หญิง) เช่น กุลสตรีไม่ควรให้หูให้ตาใคร ๆ.