ค้นเจอ 135 รายการ

ตาก

หมายถึงก. ผึ่งให้แห้ง เช่น ตากผ้า, ปล่อยทิ้งไว้กลางแจ้ง เช่น ตากแดด ตากฝน; ตรำ, สู้ทน, เช่น เดินตากฝน นอนตากยุง. ว. ห่าง, แบะออก, เช่น ควายเขาตาก คือ ปลายเขาไม่รวมเข้าหากัน; ที่ผึ่งแดดจนแห้ง เช่น ข้าวตาก กล้วยตาก; เรียกหลังคาเรือนที่ชันน้อยว่า หลังคาตาก.

แดด

หมายถึงน. แสงที่พุ่งจากดวงอาทิตย์ตรงมายังโลก, แสงตะวัน, แสงตะวันที่สว่างและร้อน.

หน้ากร้าน

หมายถึงน. ผิวหน้าที่หยาบคล้ำ เช่น ตากแดดตากลมจนหน้ากร้าน.

กระตาก,-กระตาก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโตก เป็น กระโตกกระตาก.

ลมแดด

หมายถึงว. อาการที่เป็นลมเพราะโดนแดดจัด.

สลบแดด

หมายถึงก. อาการที่ใบไม้ดอกไม้เหี่ยวหรือเฉาเมื่อถูกแดดหรือความร้อน.

ตรำ

หมายถึง[ตฺรำ] ว. ปล่อยทิ้งตากแดดตากฝนไว้นาน ๆ เช่น ตัดไม้ทิ้งตรำแดดตรำฝนไว้, สู้ทนลำบาก เช่น ทำงานตรำแดดตรำฝน ตรำงาน, กรำ ก็ว่า.

ข้าวฮาง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ข้าวเหนียวที่ยังไม่แก่จัด เอามาคั่วตากแดดให้แห้งแล้วตำและนึ่ง.

ข้าวตาก

หมายถึงน. ข้าวสุกที่ตากแห้ง.

แสบเนื้อแสบตัว

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกระคายเคืองที่ผิวหนัง เช่น เดินตากแดดร้อนจัด แสบเนื้อแสบตัวไปหมด.

หมากจุก

หมายถึงน. เนื้อหมากดิบสดที่นำมาเจียนอย่างหมากเจียน แล้วจึงซอยตามยาวออกเป็นชิ้นบาง ๆ ตากแดดให้แห้ง.

ไอแดด

หมายถึงน. ความร้อนจากแสงแดดที่เข้ามาถึงในที่ร่ม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ