ตัวกรองผลการค้นหา
ตากอากาศ
หมายถึงก. ไปพักผ่อนในที่ที่มีอากาศดี.
คำไวพจน์ ลม | คำคล้าย ลม
ตาก
หมายถึงก. ผึ่งให้แห้ง เช่น ตากผ้า, ปล่อยทิ้งไว้กลางแจ้ง เช่น ตากแดด ตากฝน; ตรำ, สู้ทน, เช่น เดินตากฝน นอนตากยุง. ว. ห่าง, แบะออก, เช่น ควายเขาตาก คือ ปลายเขาไม่รวมเข้าหากัน; ที่ผึ่งแดดจนแห้ง เช่น ข้าวตาก กล้วยตาก; เรียกหลังคาเรือนที่ชันน้อยว่า หลังคาตาก.
กระตาก,-กระตาก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโตก เป็น กระโตกกระตาก.
หน้ากร้าน
หมายถึงน. ผิวหน้าที่หยาบคล้ำ เช่น ตากแดดตากลมจนหน้ากร้าน.
ลม
หมายถึงน. ชื่อเห็ดชนิด Lentinus polychrous Lév. ในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นบนขอนไม้ผุ ดอกเห็ดรูปปากแตร ด้านบนมีเกล็ดสีนํ้าตาลอ่อน ด้านล่างมีครีบสีนํ้าตาลแดง เนื้อเหนียว กินได้.
หมายถึงน. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น หมดลม สิ้นลม หมายความว่า ตาย; อากาศที่เคลื่อนที่; ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีอาการหลายอย่าง เช่น วิงเวียน หน้ามืด คลื่นเหียน, ถ้าอาการรุนแรงอาจถึงแก่สิ้นสติหรือตายได้ เช่น เขาเป็นลมแน่นิ่งไป.
หมายถึงน. ชื่อปูชนิด Ocypode ceratophthalma ในวงศ์ Ocypodidae ก้านตายาว วิ่งเร็ว อยู่ตามหาดทรายชายทะเล.
เป็นลม,เป็นลมเป็นแล้ง
หมายถึงก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืด บางคราวถึงกับหมดสติ.
กระเกลือก
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. เกลือกไปมา เช่น กลํ่าตากระเลือก กระเกลือกกลอกตากลม. (ลอ).
ปืนลม
หมายถึงน. ชื่อปืนชนิดหนึ่ง ใช้แรงอัดดันด้วยลม.
ลมตะเภา
หมายถึงน. ลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.
ลมสลาตัน
หมายถึงน. ลมทะเลที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝน.
