ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 50 รายการ

ประมาท

หมายถึง[ปฺระหฺมาด] ก. ขาดความรอบคอบ, ขาดความระมัดระวังเพราะทะนงตัว, เช่น เวลาขับรถอย่าประมาท; ดูหมิ่น เช่น ประมาทฝีมือ. น. ความเลินเล่อ, การขาดความระมัดระวัง, เช่น ขับรถโดยประมาท; (กฎ) กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่. (ส. ปฺรมาท; ป. ปมาท).

กระทำโดยประมาท

หมายถึง(กฎ) ก. กระทำความผิดมิใช่โดยเจตนา แต่กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่.

ประมาทเลินเล่อ

หมายถึงก. กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังหรือละเลยในสิ่งที่ควรกระทำ.

สบเสีย

หมายถึงก. ดูถูก.

หยาม

หมายถึงก. ดูหมิ่น, ดูถูก.

ดูแคลน,ดูถูก,ดูถูกดูแคลน

หมายถึงก. แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขา.

ปรามาส

หมายถึง[ปฺรามาด] ก. ดูถูก.

อปมาน

หมายถึง[อะปะ-] น. การดูหมิ่น, การดูถูก. (ส.).

ดูหมิ่น

หมายถึง(กฎ) ก. ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น.

ฤดียา,ฤติยา

หมายถึง[รึ-] ก. เกลียด, รังเกียจ, ดูถูก. (ส.).

หยาบหยาม

หมายถึงก. กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก.

ประมาทหน้า

หมายถึงก. ดูถูกว่าทำไม่ได้หรือไม่มีทางที่จะทำได้, หยามนํ้าหน้า, สบประมาท.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด