พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความประมาท
พุทธสุภาษิต หรือ พุทธศาสนสุภาษิต หมายถึง ถ้อยคำดี ๆ ในพระพุทธศาสนา แต่ไม่ได้หมายความเฉพาะคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้เท่านั้น แม้สุภาษิตแทบทั้งหมดจะเป็นพระพุทธพจน์ก็ตาม แต่ก็ยังมีสุภาษิตคำอื่นที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาด้วย เช่น ถ้าเป็นภาษิตพระสัมมาสัมพุทธตรัสเอง เรียกว่า พุทธภาษิต หรือ พุทธสุภาษิต หรือ พระพุทธพจน์
หมวด หมวดความประมาท
หมวดหมู่ | |
---|---|
คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ เมื่อเขาถือตัวมัวประมาท อาสวะย่อมเจริญ | หมวดความประมาท |
คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน | หมวดความประมาท |
คนมีปัญญาทราม ย่อมประกอบแต่ความประมาท | หมวดความประมาท |
ความประมาท บัณฑิต ติเตียนทุกเมื่อ | หมวดความประมาท |
ความประมาท เป็นทางแห่ง ความตาย | หมวดความประมาท |
ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา | หมวดความประมาท |
ความรู้เกิดแก่คนพาล ก็เพียงเพื่อความฉิบหาย, มันทำสมองของเขาให้เขว, ย่อมฆ่าส่วนที่ขาวของคนพาลเสีย | หมวดความประมาท |
ผู้ประมาท เหมือนคนตายแล้ว | หมวดความประมาท |
ผู้ใดมีปัญญาทราม มีใจไม่มั่นคง พึงเป็นอยู่ตั้งร้อยปี ส่วนผู้มีปัญญาเพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่า | หมวดความประมาท |
หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่เป็นคนประมาท ไม่ทำตามพุทธพจน์นั้น ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น | หมวดความประมาท |
อย่ามัวประกอบความประมาท | หมวดความประมาท |
เมื่อก่อนประมาท ภายหลังไม่ประมาท เขาชื่อว่ายังโลกนี้ให้สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น | หมวดความประมาท |
ไม่ควรสมคบด้วยความประมาท | หมวดความประมาท |