ผลการค้นหา

ชิน,ชิน-,ชิน-

หมายถึง[ชินะ-, ชินนะ-] น. ผู้ชนะ, พระพุทธเจ้า, ใช้ประกอบกับคำอื่นเป็น ชินวร ชิเนนทร์ หมายความว่า พระพุทธเจ้า. (ป., ส.).

ชิน

หมายถึงก. เคยมาแล้วบ่อย ๆ, คุ้นหรือเจน.

ชิน

หมายถึงน. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยตะกั่วและดีบุก นิยมใช้ทำพระเครื่อง; (โบ) ชิน หรือ ชินธาตุ หมายถึง ดีบุก. (ปรัดเล).

ชิน

หมายถึงก. บุอย่างบุทองแดง.

ชิน

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อมหาวีระ, เชน หรือ ไชนะ ก็ว่า. (ส.).

กี

หมายถึงดู กาบกี้.

ชินชา

หมายถึงว. เคยบ่อย ๆ จนเลิกเอาใจใส่.

กีฏ,กีฏ-

หมายถึง[กีตะ-] (แบบ) น. แมลง. (ป. กีฏ ว่า ตั๊กแตน).

ชินบุตร

หมายถึง[ชินนะบุด] น. พระสงฆ์. (ส. ชินปุตะ; ป. ชินปุตฺต).

ดื้อด้าน

หมายถึงว. ดื้อเสียจนเคยชิน.

วัฒกี

หมายถึง[วัดทะกี] น. ช่างไม้. (ป. วฑฺฒกี).

ปกีรณัม

หมายถึง[ปะกีระนำ] ก. จำแนกหรือกระจายออกไป. (ส. ปฺรกีรณมฺ).