ผลการค้นหา

หง่อม

หมายถึง[หฺง่อม] ว. แก่มาก ในคำว่า แก่หง่อม.

ชรา

หมายถึง[ชะ-] ว. แก่ด้วยอายุ, ชำรุดทรุดโทรม. (ป., ส.).

แก่

หมายถึงว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน; โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือ ยิ่งไปในทางนั้น เช่น แก่สังคม แก่วิชา แก่เหล้า แก่เล่น แก่ไฟ.

แก่

หมายถึงบ. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.

แก่

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.

หน้าแก่

หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.

ถึงแก่มรณกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงมรณกรรม ก็ว่า.

ชราธรรม

หมายถึงว. มีชราเป็นธรรมดา, มีความแก่ความชำรุดทรุดโทรมเป็นธรรมดา.

หมากสง

หมายถึงน. หมากที่แก่จัด.

มะพร้าวห้าว

หมายถึงน. ผลมะพร้าวที่แก่จัด.

ตามมี

หมายถึงว. สมควรแก่ที่มีอยู่.

หมากดิบ

หมายถึงน. หมากที่ยังไม่แก่.