ค้นเจอ 203 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เผชิญ, พะ, ชำนน, ประเชิญ, ปะปน, อม, สำรวม

พะ

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.

ประเชิญ

หมายถึงก. ชนกัน, ปะทะกัน, เจอหน้ากัน; เอาผ้านุ่ง ผ้าขาวม้าเป็นต้นที่ขาดกลางผืนมาตัดตรงขาดออก แล้วเอาชายมาต่อกันเข้าใหม่ เรียกว่า ประเชิญผ้า.

เผชิญ

หมายถึง[ผะเชิน] ก. ประเชิญ, ชนกัน, ปะทะกัน, ต่อกัน.

ชำนน

หมายถึงก. ชนกัน, โดนกัน. (แผลงมาจาก ชน).

ชน,ชน,ชน-

หมายถึง[ชนนะ-] น. คน (มักใช้ในภาษาหนังสือ).(ป., ส.).

ชน

หมายถึงก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น. เรียกไก่อูชนิดหนึ่งที่เลี้ยงไว้ชนกันว่า ไก่ชน.

สามัญชน

หมายถึงน. คนธรรมดาที่มิใช่เจ้า.

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.

ชลประทาน

หมายถึง[ชนละ-, ชน-] น. การทดนํ้าและระบายนํ้าเพื่อการเพาะปลูกเป็นต้น.

ชล,ชล-

หมายถึง[ชน, ชนละ-] น. นํ้า. (ป., ส.).

ชนม,ชนม-,ชนม์

หมายถึง[ชนมะ-, ชน] น. การเกิด. (ส. ชนฺมนฺ).

อารยชน

หมายถึงน. ชนที่มีอารยธรรม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ